భూమిక : ద్వితీయ స్కంధం

• Print
• Email
• Share on FaceBook
• Share on Twitter

ఓం శ్రీరామ

పోతన తెలుగు భాగవతం

: : చదువుకుందాం భాగవతం; బాగుపడదాం మనం అందరం : :

రచన

భాగవత రచనకు ప్రేరకులు నారదమునీశ్వరులు.
భాగవతానికి మూల కర్త వ్యాసభగవానులు.
తెలుగు సేతకు ప్రేరకులు శ్రీరామచంద్రులు.
తెలుగు ప్రణీతము బమ్మెర పోతనామాత్యులు.

ఈ మహాపురాణనికి సంస్కృత మూలకర్త వ్యాసభట్టారకులు. వీరు వేదాలను విభాగించారు, మహాభారతాన్ని మరియు సమస్తమైన పురాణాలు ఆ మహానుభావుడే రచించారు. వాటిలో ఉత్కృష్టమైనది శ్రీమద్భాగవతం. వీరి జీవిత కాలాన్ని నిర్ణయించడం కష్టం. 5000 సంవత్సరాల కంటెను ముందటి వారు అన్నది నిర్వివాదాంశం. అట్టి శ్రీమద్భాగవత మహాపురాణం భగవంతుని, భాగవతుల గురించి చెప్తుంది. సద్యోముక్తి సాధన మిది. పన్నెండు స్కంధాలుగా అనుగ్రహింప బడిన ఈ మహామహితాత్మకమైన గ్రంధంలోని ద్వితీయ స్కంధం యిది. మన పోతన్న గారి మధురాతి మధుర ప్రణీతము.

శ్రీమద్భాగవతాన్ని మన పోతన్నగారు ఆంధ్రీకరించిన శైలి ఆబాలగోపాలానికి, పండిత పామరు లందరికి చవులూరించే టంత మధురాతి మధురం. ఆ మహానుభావుడు మహేశ్వరుని ధ్యానిస్తు గంగ ఒడ్డున కూర్చుని ఉండగా. శ్రీరాముడు దర్శనమిచ్చి భాగవతమును తెనిగించ మన్నాడట. షష్ఠ్యంతాలలో శ్రీకృష్ణునికి అంకింతంగా పూనుకొన్నాడట. మరి శంకరునిలా శుభకరం, రాముని మాటలా తిరుగులేని అండ నిస్తూ, మధురాధిపతిలా మధురంగా ఉంటూ, ఆధ్యాత్మిక సాఫల్యాన్ని అందించేది కాకుండా ఎలా పోతుంది. ఇక్కడి తత్వం హరిహరాది అబేధం, అధ్వైత మూలం. ఎంతటి నిష్టాగరిష్ఠుడు మన పోతన అంటే రాజదండన కైనా వెరువక సాగే ధీరుడు. హలం కలం ఆత్మాభిమానం వదలని త్రివిక్రముడు. లోకంలో ఈ విషయంలో ఒక కథ ప్రచారంలో ఉంది సత్యాసత్యాలు పక్కనపెట్టి చూస్తే, ఒకసారి తన బావమరిది, శ్రీనాధకవి వచ్చి భాగవతాన్ని రాజుకి అంకిత మిమ్మని ఒత్తిడి చేస్తున్న సందర్భంలో పొలంనించి అప్పుడే వచ్చిన పోతన్నగారు ద్వైధీభావం చెందబోయారుట. అంతలో వాణి కన్నీరు కార్చుతు కనిపించింది. అప్పుడు ఇలా సమాధానపరచారట మహానుభావుడు:

కాటుక కంటి నీరు చనుకట్టు పయింబడ నేల యేడ్చెదో
కైటభదైత్యమర్దనుని గాదిలి కోడల! యో మదంబ! యో
హాటకగర్భురాణి! నిను నాకటికిం గొనిపోయి యల్ల క
ర్ణాట కిరాట కీచకుల కమ్మ త్రిశుద్ధిగ నమ్ము భారతీ!

ద్వితీయ స్కంధము

ఈ స్కంధంలో మోక్ష మార్గమును, భక్తిమార్గ ప్రాధాన్యత, శ్రీహరి లీలావతారాల వర్ణన, ప్రపంచోద్భవాది సంప్రశ్నంబు వివరించబడ్డాయి. మరొక చోట తనకు ముహుర్తమాత్రమే ఆయుశ్శేషం ఉందని తెలిసిన ఖట్వాంగ మహర్షి వైరాగ్యం ఎంతో చక్కటి పద్యంలో వర్ణించారు.

గిరులంబోలెడి కరులను,
హరులం, దన ప్రాణదయితలై మనియెడి సుం
దరులను, హితవరులను, బుధ
వరులను వర్జించి గాఢవైరాగ్యమునన్.